Pomoc rywalowi naturalnym odruchem

Tuż po starcie Grand Prix Wielkiej Brytanii doszło do kontaktu samochodów Pierre’a Gasly'ego i George’a Russella. Mercedes tego drugiego uderzył w Alfę Romeo Zhou Guanyu. C42 Chińczyka koziołkował i do góry kołami sunął w kierunku bariery z opon. Tuż przed nią został podbity na pryzmie żwiru, odbił się od płotu oddzielającego publiczność i spadł między nim a oponami.

Samochód Russella zatrzymał się w pierwszym zakręcie z uszkodzonym lewym tylnym kołem. Brytyjczyk wyskoczył z W13 i wraz z porządkowymi pobiegł w kierunku rozbitego bolidu Zhou, by pomóc Chińczykowi. W tym czasie jego Mercedes został umieszczony na lawecie, co uniemożliwiło Russellowi wzięcie udziału w restarcie.

Pytany czy zdawał sobie sprawę, że opuszczenie kokpitu praktycznie wykluczy go z dalszej rywalizacji, Russell odparł:

- Myślę, że to był po prostu naturalny odruch. Widzieliśmy straszny wypadek, a wyścig był przerwany czerwoną flagą. Poza tym sądziłem, że w przypadku mojego samochodu również było „game over”. Okazało się, że jednak nie.

- To tylko zwiększyło emocje i frustrację, ponieważ moglibyśmy kontynuować i pewnie osiągnęlibyśmy dobry wynik.

Jako dyrektor Stowarzyszenia Kierowców Grand Prix, Russell powtórzył swoje uwagi dotyczące umiejscowienia płotów i barier z opon.

- Widzieć go tam uwięzionego było trochę przerażające. Dosłownie nie mógł wydostać się z samochodu. Nic mu nie było i widziałem, że się porusza.

- Jednak wszyscy kierowcy wiedzą, że [w kokpicie] jest dość ciasno. Jest kask, jest halo, zagłówek. A kiedy masz barierę z opon w zasadzie nad swoją głową i blokującą wyjście, wisząc przy tym do góry nogami, jest to okropna sytuacja. Myślę, że z każdego rodzaju „katastrofy” można wyciągnąć jakieś ulepszenia dla sportu.