OPONEO MPRC: Pięć pytań do Łukasza Grzybowskiego

Nie oznacza to jednak, że mistrz miał łatwe zadanie, bo rywale naciskali nie tylko na torze, ale także poza nim. Poniżej Łukasz opowiada, jak wyglądało to z jego perspektywy.Jakie oczekiwania miałeś przed rozpoczęciem sezonu?Przed sezonem jako zespół staraliśmy się nie spoczywać na laurach po poprzednim tytule. Dlatego też w zimie pracowaliśmy nad wyeliminowaniem wszystkich usterek i problemów, które mogły nam przeszkodzić w tegorocznych mistrzostwach.Czy jesteś zadowolony ze swojej jazdy i końcowego rezultatu?Z końcowego rezultatu jestem bardzo zadowolony, lecz ze swojej jazdy niezupełnie. W trakcie sezonu popełniłem kilka błędów, choć może nie zawsze było je widać. Wiem jednak, w jakich partiach poszczególnych torów mogę się poprawić i będę nad tym pracować, aby stawać się coraz lepszym kierowcą.Jaki był najlepszy moment sezonu?Najlepszy moment w sezonie? Wygrałem wiele rund, ale najbardziej będę wspominał nie wzniesione puchary, a wynik protestu, jaki złożyli na mnie inni zawodnicy. Wraz z zespołem udowodniliśmy, że zarówno silnik, jak i skrzynia biegów w naszym Seicento są w 100 procentach zgodne z regulaminem, a nasze sukcesy były zasługą ciężkiej pracy.To z drugiej strony – jaki był najtrudniejszy moment tego sezonu?Najtrudniejsza zdecydowanie była runda w Toruniu, gdzie walczyłem o cenne punkty, a usterka techniczna uniemożliwiła mi walkę w finale. Ostatecznie nie miało to większego znaczenia, gdyż najsłabsza runda jest odliczana, jednak porażki, szczególnie te nie z twojej winy, nigdy nie są łatwe.Z kim stoczyłeś najlepszą walkę w tym sezonie? Przypomina Ci się jakiś jeden konkretny pojedynek?Ciężko wskazać jedną konkretną walkę, gdyż stoczyłem sporo dobrych pojedynków z Szymonem Jabłońskim i Piotrem Budzyńskim. Szczerze mówiąc nie przypominam sobie rundy, w trakcie której nie musiałbym się bronić przed którymś z nich.rallycross.com.plfot. Maciej Niechwiadowicz