Przygody Groblewskiego

Pierwszego dnia zawodów, po drugim czasie w treningu oficjalnym, Groblewski nie ukończył pierwszego biegu kwalifikacyjnego.

- W treningu jechało mi się bardzo dobrze, co zresztą pokazał uzyskany przeze mnie czas. Gorszy byłem minimalnie tylko od Mortena Jespersena. Niestety, w pierwszym biegu kwalifikacyjnym awarii uległa cewka w moim Polo i zaraz po starcie zatrzymałem się. Po biegu wymieniliśmy również szperę – powiedział Groblewski po pierwszym dniu zawodów.

Kolejny dzień przyniósł jeszcze większego pecha. Podczas rozgrzewki reprezentant Lotos Team Race&Rally niefortunnie lądował po hopie, przestawiając rozrząd. W zespole zrobiło się nerwowo, bowiem samochód nie chciał zapalić. - Kiedy poradziliśmy sobie z awarią, doszły problemy z czujnikiem otwarcia przepustnicy – powiedział Groblewski. - Samochód miał pełną moc tylko w zakresie obrotów od 7 do 9 tysięcy.

Jadąc niesprawnym Polo, Groblewski uzyskał w drugim biegu 13 rezultat, natomiast w trzeciej serii był ósmy. Oznaczało to start z trzeciego pola w finale C. Reprezentant Lotosu nosił się już z zamiarem rezygnacji, jednak ostatecznie postanowił stanąć na starcie.

- Tradycyjnie zostałem na starcie, co było oczywiście spowodowane małą mocą, jaką dysponowałem w dolnym zakresie obrotów. Wszystko tak się jednak potoczyło, że wygrałem ten bieg i awansował do finału. B. Ostatnie pole startowe nie dawało wiele nadziei. Ostatecznie mało mi brakło do finału A. Przegrałem tylko z Magnusem Hansenem, wyprzedziłem Michaela De Keersmaeckera, kończąc zawody na siódmym miejscu – powiedział Groblewski. - W połowie zawodów byłem bliski załamania. W finale C odzyskałem wiarę we wszystko. Tak więc mimo siódmego miejsca wracamy ze Szwecji zadowoleni. Uzbierałem trochę punktów i moja sytuacja w punktacji nie jest zła.

Zawody w Dywizji 1A wygrał Jaroslav Kalny, który tym samym został nowym liderem mistrzostw. Warto odnotować fakt, iż finał główny ukończyło tylko dwóch zawodników. Obok Kalnego, na mecie zameldował się jego rodak – Zdenek Cermak. Pozostali zawodnicy porozbijali samochody. Groblewski traci do Kalnego pięć punktów. Trzeci w ME, Michael De Keersmaecker w Holjes był dopiero dziesiąty. Come back odnotował Magnus Hansen – bratanek słynnego Kennetha. Szwed startujący Citroenem C2, zajął w zawodach szóstą lokatę.

W Dywizji 1 po raz drugi w tym sezonie triumfował Sverre Isachsen. Kenneth Hansen tym razem ukończył finał na drugiej pozycji. Trzeci był Morten Bermingrud, a czwarty - zwycięzca finału B – Tommy Rustad. Per Eklund obchodzący 21 czerwca 60 urodziny, ukończył zawody jako siódmy.

W Dywizji 2 triumfował Niklas Hagstrőm. Adam Kozak tym razem zajął dwunastą pozycję. Kolejna eliminacja MERC odbędzie się na węgierskim torze w Nyirad, który na razie został zalany przez powódź.

T.H.

DYWIZJA 1

1. Sverre Isachsen (N) Ford Focus T16 4x4

2. Kenneth Hansen (S) Citroën C4 T16 4x4

3. Morten Bermingrud (N) Citroën Xsara T16 4x4

4. Tommy Rustad (N) Ford Focus T16 4x4

5. Michael Jernberg (S) Ford Focus T16 4x4

6. Lars Larsson (S) Skoda Fabia T16 4x4

PUNKTACJA ME

1. Hansen 87, 2. Larsson 77, 3. Bermingrud 69, 4. Kuypers 61, 5. Rustad 60, 6. Isachsen 55.

DYWIZJA 1A

1.Jaroslav Kalny (CZ) Peugeot 206

2.Zdenek Cermak (CZ) Skoda Fabia

3.Jimmy Farsbo (S) Ford Fiesta ST

4.Jussi Pinomäki (FIN) Renault Clio

5.Morten Jespersen (DK) Peugeot 106

6.Magnus Hansen (S) Citroën C2

7.Krzysztof Groblewski (PL) Volkswagen Polo

PUNKTACJA ME

1. Kalny 76, 2. Groblewski 71, 3. Keersmaecker 64, 4. Cermak 62, 5. Jespersen 59, 6. Pinomaki 58.

DYWIZJA 2

1. Niklas Hagstrőm (S) Honda Civic Type-R

2. Mattias Thörjesson (S) Opel Astra OPC

3. Roman Castoral (CZ) Opel Astra OPC

4. Magnus Ericsson (S) Honda Civic Type-R

5. Peter Hadstrőm (S) Peugeot 206

6. David Johansson (S) Peugeot 206

12. Adam Kozak (PL) Renault Clio RS

PUNKTACJA ME

1. Thörjesson 89, 2. Castoral 86, 3. Ericsson 63, 4. Kotek 44, Snoeijers 38, 6. Slaastad 31, 7. Kozak 29.