Nie zapomnę tego dnia!

Jacek Czachor zajął trzecie miejsce na odcinku specjalnym ustanawiając tym samym polski rekord Dakaru, Krzysztof Hołowczyc odnotował 7 czas, a Marek Dąbrowski był 26. Kapitan Orlen Teamu awansował na 11 pozycję w klasyfikacji generalnej rajdu i pobił najlepszy, należący od trzech lat do Marka Dąbrowskiego oesowy wynik. W edycji 2004, Marek był czwarty na jednym z etapów.

- Wystartowałem dzisiaj wyjątkowo skoncentrowany, wiedziałem, że najgroźniejszych rywali mogę pokonać przede wszystkim dzięki dobrej nawigacji - powiedział Jacek Czachor. - Holendra Knuimana i Słowaka Katrinaka, moich bezpośrednich konkurentów udało mi się przechytrzyć podczas przejazdu przez wioskę, w której obowiązywało ograniczenie prędkości do 30 km/godz. Odjechałem im trochę w bok od szlaku, tak aby stracili ze mną kontakt wzrokowy, ale w rzeczywistości znalazłem się przed nimi. Gdy ja już wyjeżdżałem z wioski, oni dopiero do niej wjeżdżali i nie mogli przyspieszyć. Ja tymczasem pojechałem na 100 procent i po prostu im uciekłem. Po śladach innych rywali zorientowałem się, że większość zawodników trochę błądzi. Pomimo tego, że nie jechałem po śladach innych to wiedziałem, że to ja jadę dobrze. Z błądzącą grupą spotkałem się w pewnej chwili na oesie, gdy kilku motocyklistów jechało pod prąd. Zderzyłem się wtedy dość niespodziewanie z Cyrilem Despresem, ale było to tylko uderzenie w przednie koło i nikomu nic się nie stało. Wynik mógłby być jeszcze lepszy, ale pod koniec oesu pomagałem Verhoevenowi, który miał niegroźny wypadek. To mój życiowy wynik w Dakarze. Jestem bardzo szczęśliwy. Tego dnia nigdy nie zapomnę!

W końcówce odcinka specjalnego, kapitan Orlen Team zatrzymał się przy Fransie Verhoevenie, aby udzielić mu niezbędnej pomocy. - Holender przewrócił się i najprawdopodobniej doznał złamania obojczyka. Postawiłem jego motocykl, uruchomiłem system informujący organizatora o wypadku i zamieniłem kilka słów z Verhoevenem, który podniósł się i powiedział mi, abym jechał dalej. Ten postój trwał dwie, może 3 minuty, ale takie zachowanie to nie tylko regulaminowy obowiązek, ale również oczywista, ludzka reakcja niesienia pomocy drugiemu człowiekowi, rywalowi, ale także koledze - dodał Jacek Czachor.

- Cieszę się bardzo ze świetnej jazdy Jacka. Jest w znakomitej formie i mam nadzieję, że będzie w pierwszej dziesiątce na mecie w Dakarze - mówił Marek Dąbrowski. - Ja w tym roku nie jestem aż tak mocny. Etap był dość trudny nawigacyjnie i tym większe słowa uznania dla Jacka. Ja trochę pobłądziłem, ale bez większych konsekwencji czasowych. Motocykle nie przysparzały nam dzisiaj żadnych problemów. Przed nami jeszcze dwa trudne etapy i nadal twierdzę, że sporo może się jeszcze wydarzyć.

Krzysztof Hołowczyc zajmując 7 miejsce, wyrównał najlepsze swoje i jednocześnie polskie osiągnięcie wśród samochodów na odcinku specjalnym Dakaru, ustanowione kilka dni wcześniej na etapie do Ataru. Hołowczyc i Jean-Marc Fortin awansowali również na 33 pozycję w klasyfikacji generalnej rajdu.

- Mogło być jeszcze lepiej - twierdzi Hołek. - Oes nie był łatwy. Niestety nie popisała się jedna z węgierskich załóg. Blokowali nas przez 25 kilometrów. Byłem wściekły, traciłem niepotrzebnie czas, w kurzu nie widziałem nic i nawet lekko zahaczyłem o drzewo tylną, prawą stroną auta. W samochodach mamy urządzenia o nazwie Sentinel, które pozwalają sygnalizować zawodnikowi będącemu przed nami, że jesteśmy szybsi i chcemy go wyprzedzić. Jest to bardzo ważne w przypadku wąskiego szlaku i gigantycznego kurzu. Gdy kiedykolwiek mam za sobą szybszego kierowcę, pozwalam mu natychmiast się wyprzedzić. Węgrzy najwyraźniej nie mieli na to ochoty, nie zachowali się jak sportowcy. W końcu udało się ich jednak wyprzedzić. Cały czas bardzo uważaliśmy, aby nie uszkodzić samochodu i nie złapać jakiegoś niepotrzebnego kapcia. Oes był trudny nawigacyjnie i w wyniku jednej pomyłki straciliśmy bodaj 5 minut. Jutro wystartujemy z siódmej pozycji, będziemy jechali w stawce najszybszych zawodników, a to jest już zupełnie inna jazda.

Jutro Rajd Dakar opuszcza Mali i wjeżdża już do Senegalu. Metą trzynastego etapu o długości 458 kilometrów, będzie Tambakunda, która wielokrotnie gościła uczestników rajdu. Bardzo wymagający odcinek specjalny liczy 260 km. Na szybkiej trasie będzie trzeba uważać na pułapki nawigacyjne oraz na... baobaby.