Grala wraca na Daytonę

5 lutego, najważniejszy wyścig sezonu zainauguruje 6 edycję Grand American Rolex Sports Car Series, czyli po prostu GrandAm. Przed dwoma laty zrezygnowano z otwartych prototypów, pozostawiając jedynie "małą" klasę SRP II. Tempo miały dyktować nowe Daytona Prototypes - zadaszone coupe zbudowane na bazie aluminiowego pół-monocoque'u i stalowej ramy rurowej, napędzane 6- lub 8-cylindrowym silnikiem z seryjnym blokiem, o pojemności nie przekraczającej 5,5 l. Na starcie w Daytona Beach stanęło sześć pojazdów klasy DP, w tym Fabcar FDSC/03 wystawiony przez polski team Cegwa Sport (czytaj cegła - to na cześć ojca Dariusza Grali, z zawodu murarza).

Fabcar ozdobiony biało-czerwonym pasem na całej długości karoserii, jechał w czwórce generalki, ale 14,5 godziny od startu nastąpił wyciek oleju i pożar w przedziale silnikowym. Oswaldo Negri ocalił samochód, podjeżdżając pod stanowisko strażaków, jednak skala zniszczeń zmusiła team do kapitulacji po 403 okrążeniach. W drugim starcie, w Watkins Glen, zespół finiszował na podium w klasie DP.

W tym roku nie było Daytony, choć Fabcar przemalowany na ceglasty kolor - z silnikiem przemianowanym z Toyoty na Lexusa, pojawił się tam na testach. Do come backu doszło z okazji 250-milowego wyścigu na Phoenix International Raceway w Avondale. Gralę zmieniał John Lloyd Jr z Chicago; klasa DP rozrosła się do 19 samochodów, a Fabcar startujący z ostatniego pola, dojechał do mety w dziesiątce. Następnie z Mike'm Borkowskim jako trzecim kierowcą, finiszował na 12 miejscu w 6 godzinach Mont Tremblant. Przed VIR 400, Grala przesiadł się do Maserati Light GT i wraz z Jeffem Segalem, zajął 8 lokatę w klasie GT.

Od 7 do 9 stycznia zaplanowano testy na Daytona International Speedway, przygotowujące do 24 godzin. Oprócz Dariusza Grali, do Fabcara kandyduje Nikolai Kozarowitzky - Fin z domieszką rosyjskiej krwi, syn Mikko Kozarowitzky'ego, który w 1977 bezskutecznie usiłował zakwalifikować Marcha do GP Szwecji i Wielkiej Brytanii. Niki został kartingowym mistrzem Europy w ICA, potem jeździł w Formule Ford, Formule Renault, od 2001 w Formule Volkswagen, gdzie reprezentował założony przez ojca, zespół Matson Motorsport.