Awaria - i dwa tytuły

Impreza stanowiła również rundę Trofeo Italiano Velocita Montagna oraz mistrzostw Austrii i Słowenii. Trzeci raz z rzędu zwycięstwo przypadło Franco Cinellemu, jadącemu Lolą Formuły 3000. W najszybszej Dywizji IV, mistrzem Austrii został Hermann Waldy, Słowenii - Vladimir Stanković.

Grzegorz Duda nie ukończył ostatniego podjazdu z powodu awarii skrzyni biegów, ale jest mistrzem strefy w grupie A, wicemistrzem w kategorii I - za Peterem Jureną. W pierwszym podjeździe wyścigowym tarnowianin zajął 50 miejsce, dziewiąte w grupie A, drugie w A+3000 za Stefanem Wiedenhoferem.

- Ostatnie zawody w sezonie FIA CEZ Trophy rozegrane zostały we włoskich Alpach, w miejscowości Cividale del Friuli - mówi Grzegorz Duda. - To był wyścig, który zrobił na mnie największe wrażenie podczas wszystkich wyjazdów tego sezonu. Na starcie stanęło blisko 300 zawodników w najróżniejszych samochodach. Zastanawiałem się, jak można przeprowadzić zawody sprawnie przy takiej liczbie zawodników, ale Włosi sprawili się na medal. Trasa o długości 6600 metrów była fantastyczna. Podwyższony stopień trudności zapewniły nam hopy, spadania w dół, ostre podjazdy, ciasne nawroty i szybkie partie, gdzie rozpędzałem auto do 200 km/godz.

Włosi już na początku mówili mi, że trzeba uważać na ukryte niebezpieczeństwa i że dopiero po dwóch sezonach startów na tym wyścigowym odcinku można włączyć się do rywalizacji. Niestety, tym razem nie udało mi się ukończyć zawodów ze względu na awarię skrzyni biegów podczas ostatniego podjazdu wyścigowego. Byłem bardzo blisko zaliczenia zawodów ale taki jest motorsport, że w każdej chwili może się coś zdarzyć.

Cieszę się z całego sezonu, że dojechałem go do końca a tym bardziej cieszą dwa tytuły w FIA CEZ Trophy. Ostatecznie zdobyłem tytuł Mistrza CEZ w grupie A i tytuł Wicemistrza CEZ. Byłem blisko Petera Jureny, który wywalczył mistrzostwo po raz kolejny. Jestem pierwszym Polakiem, który w tych mistrzostwach zaliczył cały sezon i zdobył tytuły. Myślę, że to otworzy drogę kolejnym polskim zawodnikom. Doświadczenie zdobyte na europejskich trasach jest bezcenne.

Nigdy wcześniej nie jeździłem po tak trudnych odcinkach wyścigowych w górach. We Włoszech było bardzo dużo wypadków, ale organizatorzy umieli szybko przeprowadzić akcje. Na trasie było 7 lawet i karetek pogotowia, więc każdy crash był likwidowany w 5-10 minut. To po prostu profesjonalne podejście do organizacji wyścigów. Chciałem podziękować wspaniałym włoskim kibicom, którzy obstawili cały odcinek drogi, na którym zlokalizowane były trybuny, punkty gastronomiczne. Ten wyścig oprócz ścigania, żył swoim życiem i to chyba w tym wszystkim było najpiękniejsze. Trasa prowadziła też przez wioski, gdzie musiałem bardzo uważać na domy, które znajdowały się dosłownie kilka centymetrów od trasy. Zaskoczyli mnie też zawodnicy, którzy mieli po 60, 70 lat i startując formułami zajmowali miejsca w pierwszej trójce generalki zawodów. Muszę przyznać byli szybsi niż młodzi gniewni. Włoskie rundy pokazały mi, że na trasie trzeba być pewnym siebie. Przy 69 zakrętach nie sposób było ich spamiętać i tylko pewność swoich umiejętności dawała możliwość zajęcia dobrego miejsca. Tu po raz drugi w swojej karierze zobaczyłem, jak funkcjonują międzyczasy na trasie. To super sprawa, ponieważ można porównać się w stosunku do konkurencji na poszczególnych sekcjach i poprawiać błędy popełniane na trasie.

Dziękuję wszystkim kibicom, którzy wspierali mnie przez cały sezon w europejskich startach. Wielkie podziękowania należą się portalowi www.wyscigigorskie.pl, który objął patronat nad moimi startami. Moją obsługą medialną od kilku lat zajmuje się firma Team Promotion Marketing i PR Sportowy, której bardzo dziękuję za wszystkie lata i za ten sezon, w którym wspólnie zdobyliśmy Mistrzostwo. Moim sponsorom należą się ogromne podziękowania za zaangażowanie finansowe. Szczególne dzięki dla Kamila Babula za wkład w odbudowanie auta po wypadku. Dziękuję firmom Power4Car, V-Tech, Steinhof, BRC, Blachdom Plus. Wielkie słowa uznania dla organizatorów rund FIA CEZ Trophy, którzy przyjmowali nas jako gości na najwyższym poziomie. To już koniec rywalizacji w tym sezonie. Trzeba odpocząć bo przejechaliśmy kilkanaście tysięcy kilometrów. Co do kolejnego sezonu na razie nie ma jasnego planu, ale chciałbym powrócić na europejskie trasy.

34. CIVIDALE - CASTELMONTE
1. Franco Cinelli (I) Lola B99/50 6.43,09
2. Stefano Gazziero (I) Reynard K01 +9,96
3. Marietto Nalon (I) Lola B99/50 +12,76
4. Hermann Waldy (A) Lola B06/51 +17,18
5. Gianni Di Fant (I) Porsche 997 GT3 +22,46
6. Andreas Marko (A) Audi A4 +22.53
7. Antonio Forato (I) Lamborghini Gallardo +24,34
8. Fausto Chiappo (I) Ford Focus WRC +26,59
9. Hermann Waldy Jr (A) Dallara F395 +29,54
10. Bernhard Gradischnig (A) Dallara F303 +32,09

KOŃCOWA PUNKTACJA FIA CEZ HILLCLIMB TROPHY

Grupa D, E2-SS
1. Boris Miljevic (BIH) 67
2. Hermann Waldy (A) 60
3. Marietto Nalon (I) 43

Grupa CN, E2-SC
1. Patrik Zajelsnik (D) 25
2. Alexander Zajelsnik (D) 18

Grupa E1
1. Danko Bakrac (MN) 112
2. Zjelko Ivanović (MN) 81
3. Andreas Marko (A) 73
4. Felix Pailer (A) 61
5. Mariusz Stec (PL) 50
9. Aleksander Michałowski (PL) 33

Grupa A
1, Grzegorz Duda (PL) 153
2. Dejan Bulatović (MN) 121
3. Vladan Masanović (MN) 109
11. Andrzej Papamichalis (PL) 22

Grupa N
1. Peter Jurena (SK) 202,5
2. Igor Stefanovski (MK) 85
3. Michał Matuszyk (PL) 30
4. Artur Cyburt (PL) 23
5. Paweł Sanecki (PL) 22