Mówią po Pannónia-Ringu

Po czasówce, na której zrobiłem tylko jedno mierzone okrążenie w pełnej koncentracji, podczas wyścigu na każdym zakręcie była walka zderzak w zderzak. Udało mi się utrzymać prowadzenie aż do mety, z czego jestem bardzo zadowolony. Szkoda mi Marcina, bo wspólnie walczyliśmy o wygraną. Drugi wyścig to dla mnie ogromna strata. Przepadły punkty, a uderzenie mojego austriackiego kolegi spowodowało urwanie przedniego lewego koła. To wszystko stało się na prawym zakręcie tuż po starcie. Jestem zdania, że w takiej pogodzie dwa wyścigi to zbyt dużo. Jednak wszystko jest OK. Jedyne to niepotrzebne koszty i strata punktowa, która eliminuje mnie z walki o mistrzostwo.RAFAŁ MIKRUT: - Podczas wyścigów na Pannonia-Ring byłem bardzo mocno skoncentrowany. Obyło się bez pechowych zdarzeń, które nie ominęły moich konkurentów. Podczas kwalifikacji miałem tylko jedno czyste okrążenie i czasówka nie była moją najmocniejszą stroną. W pierwszym wyścigu pojechałem bez zbędnego ryzyka. To była przemyślana jazda, a efekt to drugie miejsce tuż za Jarkiem Budzyńskim. Według kolejności z mety wyścigu nr 1 ustawiliśmy się na polach startowych do popołudniowej odsłony. Po zamieszaniu na starcie i pierwszym zakręcie, ostro walczyłem przez cały dystans z Grzegorzem Moczulskim, który siedział mi mocno na zderzaku. Odniosłem sukces zajmując pierwsze miejsce. To z pewnością efekt rozjeżdżenia i treningu podczas testów z zawodnikami z Supercupu i teamem Lukas Motorsport. Teraz czekają mnie wakacje, a na tor powracamy za półtora miesiąca, ponownie na Pannonię.MARCIN JEDLIŃSKI: - Mega upały na Panonia-Ring sięgające 35 stopni, start z austriacką serią Alpenpokal oraz czasówka i dwa odbywające się po sobie wyścigi w jednym dniu zapowiadały ciężką przeprawę. Potwierdziłem dobrą dyspozycję na treningach, gdzie udało się zdobyć najlepszy czas w generalce. Do pierwszego wyścigu ruszaliśmy ze startu lotnego na austriackich zasadach i wszystko układało się po myśli, aż do 3/4 dystansu, gdzie chęć skontrolowania we wstecznym lusterku konkurencji kosztowała mnie wypadniecie z toru i stratę pozycji. Szkoda, bo do tego czasu prowadziłem i przewaga była znaczna. Mogłem spokojnie odpuścić tempo, dowożąc zwycięstwo.  Ostatecznie 4 miejsce daje szanse na walkę na koniec sezonu. Na moje nieszczęście, wbrew dotychczasowym zasadom o kolejności na polach do wyścigu nr 2 nie decydował drugi czas z kwalifikacji, tylko miejsce końcowe z wyścigu pierwszego. Pomimo odległej pozycji na starcie udało się dość szybko dogonić czołówkę. Niestety, kolizja Jarka, w którego wjechał bezpardonowo na pierwszym zakręcie Austriak, spowodowała restart i dyskusyjną decyzję, gdzie o ponownym ustaleniu miejsc na polach zdecydował ponownie wynik z pierwszego wyścigu, a nie kolejność zawodników w momencie wywieszenia czerwonej flagi. Dlatego ten fakt i całą organizację zawodów przez Austriaków oceniam delikatnie mówiąc słabo. Drugi wyścig to trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej. Węgierski weekend uważam za udany, a pretensje w kwestii wyników mogę mieć tylko i wyłącznie do samego siebie. Doświadczenie, taktyka i zimna głowa to coś czego potrzebuję teraz zdecydowanie. Serdecznie gratuluję zwycięzcom.