- Po ostatnim nieudanym wyścigu w Brands Hatch, gdzie podczas kwalifikacji rozbiłem maszynę i to porządnie, fabryka Lola i mój team Fluid nie odbudowały bolidu na czas, dlatego ostatnie trzy wyścigi odbyły się beze mnie - mówi Marcin. - Pozostał duży żal, że wielcy ludzie potrafią być tak niesłowni.

Ostatecznie w klasyfikacji generalnej National Class zająłem 5 miejsce, co nie daje mi satysfakcji, niemniej dużo teamów dostrzegło moją jazdę i dostałem sporo ofert z Anglii, Hiszpanii, Francji, Niemiec, Finlandii, Szwecji, Włoch, USA. Przysyłano nawet gotowe kontrakty ale niestety, wszyscy chcą pieniędzy, których ja nie mam.

Na razie dotarłem tylko do F3. W ubiegłym roku straciłem szanse na start w Formule 3000 - otrzymałem od Enzo Coloniego propozycję występu w ostatnich dwóch wyścigach Euro 3000, prawie za darmo. To była dla mnie niesamowita szansa, ale mój ojciec odmówił, bo liczył, że odbudują F3 i ukończę sezon, tak jak było zaplanowane.

Tymczasem siedzę w Waterloo, uczę się i czasem spotykam Kenny'ego Bräcka. To mi przywraca siłę i wiarę w przyszłość. Chcę też podziękować wszystkim, którzy do mnie piszą i interesują się, co dalej z moją jazdą. Obiecuję, że na pewno będę się ścigał!

Lola Marcina została wypożyczona zespołowi Fluid Motorsport, który zamierza sprawdzić w National Class kolejnego Polonusa, Armaniego Jamrozinskiego. 20-latek z Johannesburga ma za sobą sezon w brytyjskiej Formule Renault 2000. Zajął 25 miejsce w końcowej punktacji.