Stulecie wyścigów Grand Prix

Wierzchołki stanowiły La Ferte-Bernard na północy, St Calais na południu i Champagne na zachodzie.

Po pierwszym okrążeniu prowadził Vincenzo Lancia, jadący wraz z mechanikiem Fiatem. Po drugim liderem był Paul Baras w Brasierze, a na półmetku pierwszego dnia wysforował się na czoło Ferenc Szisz, kierowca z Austro-Węgier w jednym z trzech czerwonych Renault, napędzanych 4-cylindrowym, 13-litrowym silnikiem o mocy 95 KM. Fiat i Clement-Bayard miały po 110 koni, ale w Renault zastosowano kilka nowości technicznych - hydrauliczne amortyzatory i zdejmowane obręcze kół, patent Michelina.

Po sześciu okrążeniach odstawiono maszyny do parc ferme. Szisz uzyskał 26 minut przewagi i następnego dnia, kiedy rozegrano drugą połowę Grand Prix de l'Automobile Club de France, mógł sobie pozwolić na 12-minutowy serwis. W stawce pozostało 17 samochodów, a do mety dotarła jedenastka. 32 minuty za Sziszem finiszował Felice Nazzaro (Fiat), który dzięki "jante amovible" Michelina wyprzedził Alberta Clementa w Clement-Bayard. Zwycięzca uzyskał średnią 101,7 km/godz., na prostej zmierzono mu 154 km/godz. Szisz otrzymał nagrodę pieniężną w wysokości 45 tysięcy franków.

Ferenz Szisz pochodzący z Szeghalom, zmarł w 1970 roku. O grób kierowcy, znajdujący się w Auffargis, 40 km od Paryża, dbają wspólnie ACF i Renault. Tablica upamiętniająca pierwszego triumfatora wyścigu Grand Prix, została umieszczona na Hungaroringu.