Imola: Kolejne zwycięstwo Schumachera.

Drugie miejsce zajął startujący z pole position Jenson Button w bolidzie BAR-Honda, a trzeci był Juan Pablo Montoya w Williamsie-BMW. Warto odnotować, że pierwszy raz w tym sezonie do mety dojechały obydwa bolidy McLaren-Mercedes. Trudno jednak powiedzieć, że był to udany występ tego brytyjsko-niemieckiego zespołu. David Coulthard, po wymianie spoilera na drugim okrążeniu (kolizja z Jarno Trullim) zajął dwunaste miejsce. Kimi Raikkonen był ósmy i zdobył swój pierwszy punkt w tym roku; trzeba jednak pamiętać, że startował z końca stawki.

Najbardziej emocjonującym momentem wyścigu było pierwsze okrążenie. Jenson Button w pełni wykorzystał pierwszą pozycję startową i to on został pierwszym liderem Grand Prix San Marino 2004. Za nim trwała ostra walka – Montoya próbował wyprzedzić Schumachera po zewnętrznej stronie ostrego zakrętu Tosa, ale Niemiec nie zostawił konkurentowi miejsca i Kolumbijczyk został zepchnięty na trawę z czego był bardzo niezadowolony po wyścigu.. Powracając na tor zaatakował go kolega zespołowy Ralf Schumacher, ale tym razem miejsca zabrakło dla młodszego Schumiego i to on musiał podróżować po trawie. Parę pozycji stracił startujący z czwartego pola Rubens Barrichello w drugim Ferrari.

Jenson Button zdołał nieco uciec reszcie stawki, ale gdy Ferrari z numerem 1 nie było już przez nikogo niepokojone, strata czasowa do kierowcy teamu BAR zaczęła systematycznie maleć. Na ósmym okrążeniu Button zjechał do boksu na pierwszy serwis i od tego czasu liderem był Michael Schumacher. Mistrz świata zjechał na swój pierwszy serwis na jedenastym okrążeniu, ale po powrocie na tor nadal prowadził i do końca wyścigu nikt się już do niego nie zbliżył.

Również Buttonowi nikt nie zagroził i Brytyjczyk bezproblemowo dowiózł do mety drugie miejsce. To już trzecie podium w czterech wyścigach tego kierowcy i jeśli uświadomimy sobie, że przed sezonem 2004 nigdy nie stał na podium, to wynik ten robi tym większe wrażenie. Zespół BAR-Honda zrobił ogromny krok na przód i kto wie czy to nie kierowca tego zespołu będzie pierwszym, który pokona w tym sezonie Schumachera.

Na trzecim miejscu jechał Juan Pablo Montoya powoli zwiększając przewagę nad grupą kierowców, w której byli Ralf Schumacher w Williamsie, Jarno Trulli w Renault, Rubens Barrichello w Ferrari, Fernando Alonso w drugim Renault i Takuma Sato w BAR-Honda. Japończyk z początku był na czele tej grupki, ale po pierwszych pit stopach spadł na jej koniec. Mimo, że kierowcy jechali dość blisko siebie, to zmiany pozycji miały właściwie miejsce tylko podczas wizyt w boksie. Najwięcej zyskał na nich Fernando Alonso, który przed ostatnim zjazdem po paliwo i opony zajmował miejsce siódme, a po powrocie do walki na torze był piąty. Najgorzej wyszedł na tym Barrichello, który znalazł się za obydwoma bolidami Renault.

Alonso był bardzo szybki na ostatnich kilkunastu okrążeniach i nie miał zamiaru zadowolić się dwoma pozycjami zyskanymi w boksie. Dogonił czwartego Ralfa Schumachera i zaatakował na zakręcie Tosa. Żaden z nich nie odpuścił i doszło do kolizji, w wyniku której obróciło Williamsa młodego Schumiego. Niemiec spadł na siódmą pozycję, a Alonso ruszył w pogoń za Montoyą. Zbliżył się do niego, ale o ataku trzeciej pozycji nie było mowy. Hiszpan zakończył wyścig na czwartym miejscu.

Piąte miejsce zajął Jarno Trulli, szósty dojechał na metę Rubens Barrichello, który pomimo wielkich starań nie zdołał wyprzedzić Włocha w Renault. Siódmy był, co najmniej niepocieszony, Ralf Schumacher, a ostatni punkt przypadł Kimiemu Raikkonenowi, który zapewne cieszył się, że wreszcie ujrzał metę. Mniej szczęścia miał Takuma Sato, w którego bolidzie awarii uległ silnik Hondy.

Za dwa tygodnie kolejny wyścig, tym razem o Grand Prix Hiszpanii w Barcelonie.

Wyniki GP San Marino:

1 Michael Schumacher Ferrari

2 Jenson Button BAR-Honda +9.7 s.

3 Juan Pablo Montoya Williams-BMW +21.6 s.

4 Fernando Alonso Renault +23.6 s.

5 Jarno Trulli Renault +36.2 s.

6 Rubens Barrichello Ferrari +36.6 s.

7 Ralf Schumacher Williams-BMW +55.7 s.

8 Kimi Räikkönen McLaren-Mercedes +1 Okr.

9 Giancarlo Fisichella Sauber-Petronas +1 Okr.

10 Felipe Massa Sauber-Petronas +1 Okr.

11 Olivier Panis Toyota +1 Okr.

12 David Coulthard McLaren-Mercedes +1 Okr.

13 Mark Webber Jaguar-Cosworth +1 Okr.

14 Christian Klien Jaguar-Cosworth +2 Okr.

15 Zsolt Baumgartner Minardi-Cosworth +4 Okr.

16 Takuma Sato BAR-Honda DNF

- Nick Heidfeld Jordan-Ford DNF

- Cristiano da Matta Toyota DNF

- Gianmaria Bruni Minardi-Cosworth DNF

- Giorgio Pantano Jordan-Ford DNF

(LEH)