Zmarł Peter Ashcroft

Ashcroft szefował teamowi, który w 1979 roku sięgnął po mistrzostwo świata producentów i w sumie wygrał w tym okresie 22 rundy WRC. Sukces Forda w 1979 roku był pierwszym tytułem mistrzowskim, zdobytym w rajdach przez brytyjski team.

Peter Ashcroft trafił do motorsportu poprzez prywatny zespół F1 Gilby Enginering. Następnie dołączył do nowego działu sportu Forda, który pierwotnie miał siedzibę w zachodnim Londynie, nim przeniósł się do sławnej bazy w Essex. Początkowo Ashcroft zajmował się pracami rozwojowymi nad silnikami Capri, używanymi z powodzeniem w wyścigach samochodów turystycznych. Awansował na stanowisko menedżera sportowego, kiedy jego poprzednik, Stuart Turner został szefem nowego działu AVO (Advanced Vehicle Operations).

Pierwszym sukcesem Ashcrofta na nowym stanowisku była wygrana Rogera Clarka w RAC Rally 1972. Tak rozpoczął się wspaniały okres Forda w rajdach. Escortami jeździło wówczas wielu najsłynniejszych kierowców świata, a lista zwycięstw objęła 1000 Jezior, Safari, Akropolis. To właśnie Ashcroft powszechnie uchodzi za odkrywcę Ariego Vatanena, który został mistrzem świata w prywatnym Escorcie.

Dni największej chwały rozpoczęły się w 1977 roku, kiedy Ford walczył z Fiatem i w końcu go pokonał, ale niemal natychmiast mistrzowski zespół przestał istnieć. Nadeszły trudne czasy reagowania na niezdecydowanie koncernu. Frustracja Ashcrofta sięgnęła szczytu, kiedy zlikwidowano grupę B, rujnując plany wystawienia RS2000 w mistrzostwach świata.

Po siedmiu chudych latach nadeszło zwycięstwo Didiera Auriola w Tour de Corse 1988, odniesione Fordem Sierra. Dopiero w 1993 roku, już po odejściu Ashcrofta na emeryturę, Ford wygrał kolejny rajd w mistrzostwach świata - przy użyciu Escorta wyposażonego w turbosprężarkę i napęd 4x4.

W 1990 Peter Ashcroft został dyrektorem motorsportu Forda, ale wycofał się rok później i jego obowiązki przejął Colin Dobinson. Po przejściu na emeryturę Ashcroft przeniósł się do USA. Pozostawił żonę Jean i dwie córki.

Martin Holmes