Ciasno w czołówce

- W czołówce jest bardzo ciasno i musimy naprawdę mocno cisnąć, ale jest OK - mówił Bryan. - Kiedy pokonywałem ostatni odcinek, zaczęło zmierzchać, lecz nie było jeszcze zupełnie ciemno. Miałem dużą frajdę przejeżdżając te oesy.

- No, na razie jest nieźle - uznał Michał Kościuszko. - Bardzo wyrównana walka. Bryan jest niecałe pięć sekund przed nami, Kajtek - trzy sekundy za nami, czyli bardzo, bardzo blisko. Jutro jest długi dzień, 120 kilometrów oesowych. Wiele może się wydarzyć. Na pewno zrobimy wszystko, żeby zaatakować pierwsze miejsce, ale również chciałbym utrzymać tę drugą lokatę.

- Dzień był udany, przebiegł bardzo szczęśliwie, z niewielkimi problemami - mówił trzeci w wynikach, Kajetan Kajetanowicz. - Na drugim oesie przypaliłem sprzęgło na starcie i góra, dwa kilometry jechaliśmy z takim lekko ślizgającym sprzęgłem. Później mi ostygło. Na szczęście to jest takie sprzęgło, które regeneruje się nawet podczas jazdy, jeśli się nie przegina. No i jeszcze jeden taki problem - z utratą miejscami właściwego toru jazdy! Ale to już było wynikiem tego, że jechaliśmy za szybko w niektórych momentach.

- Cieszymy się bardzo, że w ogóle jesteśmy tutaj, bo dzisiaj rano była nerwowa sytuacja, mieliśmy malutki problem z samochodem - opowiadał Grzegorz Grzyb. - Chłopcy się naprawdę napracowali. Dziesięć minut przed startem udało się wszystko przygotować na tip top. Walczymy naprawdę zaciekle. Brakuje mi troszkę objeżdżenia. Wiem, że jak będę więcej jeździł tym autem, to pojadę zdecydowanie szybciej, a poza tym dzisiaj bardzo nie leżał mi ten miejski odcinek Burkatów - Świdnica. Ja nie potrafię jeździć takich prób. Zawsze to są moje największe bolączki. Dzisiaj trzy z pięciu oesów to była ta próba. Jutro mam nadzieję, że będzie zdecydowanie lepiej, bo więcej jest kilometrów po takich prawdziwych trasach rajdowych. Jestem dobrej myśli.

Piąty w klasyfikacji, Michał Sołowow był zadowolony z czasów, ale na jutro ekipa Cersanitu wymienia skrzynię na dłuższą.

- Pilot jest świetny i naprawdę dobrze nam się działa - komplementował Roberta Hundlę Leszek Kuzaj. - Myślę, że dużo w tym jego zasługi, że jesteśmy na szóstym miejscu, bo jedziemy w tempo. Jadę total cały czas. Tak wciskam gaz, że aż mnie skurcz złapał w prawej nodze na jednym z odcinków. Po prostu permanentny brak mocy. I tylko tyle mogę powiedzieć. Ja szybciej jechać nie potrafię! Jadę na pewno na sto procent. Myślę, że w wielu miejscach na trasie było to widać i w wielu miejscach ryzykuję, jadę szybciej niż powinienem, żeby troszeczkę urwać czasu. Te różnice nie są duże, ale ja szybciej nie potrafię jechać. Mam nadzieję, że samochód jest rozwojowy. Powiem szczerze - tęsknię za kultową Imprezą!

- Nasza strata do lidera to w końcu tylko 36 sekund, choć nie ukrywam, że apetyty były nieco inne - oświadczył Sebastian Frycz. - Zaczęło się dość pechowo, bo już na pierwszym odcinku najechałem delikatnie na krawężnik i odniosłem wrażenie, że uszkodziłem oponę. Jechałem delikatnie szczególnie prawe zakręty i straciłem sporo sekund. Na mecie odcinka ze zdziwieniem zauważyłem, że powietrze nie zeszło z koła. Widocznie uszkodził się kord stalowy, a wrażenie było takie, jakbym jechał na kapciu. Jechaliśmy czysto i maksymalnie szybko, ale walka z Peugeotami to walka z wiatrakami. Nasza N14 to fajne autko, ale jeszcze niedopracowane. Brakuje mocy, choć na pewno jest lepiej z zawieszeniem. Dziewiąte miejsce nie może nas, ani naszych sponsorów, PSO i BF Goodrich satysfakcjonować. Dlatego jutro postanowiamy atakować nawet z wkalkulowanym ryzykiem. Tym autem nie da się wygrać Elmotu, ale na pewno można powalczyć. Spróbujemy!