Vanwall zmaga się ze stratą mocy

Jedyny samochód zespołu Vanwall zajął 15 miejsce w kwalifikacjach na 16 możliwych. Znaleźli się jedynie przed Jota Porsche 963, które nie wystartowało przez awarię jednostki hybrydowej. Tom Dillmann zdobył najszybszy czas 3:29.745, tracąc blisko pięć sekund do zwycięskiego Ferrari i sekundę do czternastego Glickenhausa.

Samochody w klasie Hypercar są ograniczone do maksymalnej mocy silnika 520 kW (697 koni mechanicznych) zanim zostanie ustawiony balans osiągów, który odnoszony jest do określonych warunków - 20 stopni celsjusza i ciśnienia 1010 hektopaskali.

 

Jednak Vanwall nie zyskał na tym, z powodu współczynniku korygującego, który jest zaniżony przez chłodne nocne powietrze. Im współczynnik korygujący jest wyższy, tym mniej zyskują hypercary napędzane silnikami wolnossącymi. 

- Brakuje nam mocy, co przekłada się na czasy okrążeń. Najgorzej jest w dzień gdy jest gorąco, w nocy jest odrobinę lepiej - skomentował Dillmann w wywiadzie dla Motorsport.com 

- Możemy jedynie poprawić podwozie, ale obecne jest najbardziej optymalne. Auto nie prowadzi się łatwo, jednak nie jest aż tak złe. Najbardziej kosztowna jest strata mocy dodał.

 

Kierowca przyznał, że w trakcie kwalifikacji zmagali się z usterką czujnika, co jeszcze bardziej pogorszyło wyniki. Gdyby wszystko sprawnie działało, byliby w stanie rozdzielić dwa Glickenhausy. 

Vanwall, dawniej ByKolles wrócił do stawki po trzyletniej przerwie. Dillmann, który był jednym z kierowców nie ukończył Le Mans w sezonie 2018, 2019 i 2020. Francuz przyznał, że w tym roku może być podobnie.

- Jeszcze nigdy nie przejechaliśmy 24 godzin. Najwięcej przejechaliśmy 8 na Sebring, teraz musimy zrobić to trzykrotnie. Wykonaliśmy solidną pracę w trakcie testów i treningów. Poprawiliśmy niezawodność i wyciągnęliśmy wnioski z poprzednich błędów - powiedział Dillmann.